بررسی وضعیت تغذیه ای تلیسه های جایگزین در گاوداری های صنعتی شیری استان زنجان

برای بررسی وضعیت تغذیه تلیسه های جایگزین در گاوداری های صنعتی استان زنجان پس از مشخص شدن فراوانی و توزیع تعداد واحدهای صنعتی فعال پرورش گاو شیری، نسبت به انتخاب 30 درصد از واحد ها با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی شده تصادفی و به روش انتساب متناسب اقدام گردید. واحدها از نظر تعداد گاو مولد به سه طبقه واحدهای زیر 100 راس، بین 100 تا 200 راس و بیش از 200 راس دسته بندی شدند. در طی فصول مختلف سال نسبت به ثبت صفاتی مانند وزن بدن ، میزان خوراک مصرفی روزانه، انرژی قابل متابولیسم دریافتی، پروتئین خام دریافتی، دیواره سلولی (ndf) در تمام گروه های تحت پوشش اقدام گردید. نتایج نشان داد که میزان رشد گوساله ها در تمامی سنین نسبت به مقادیر توصیه شده استاندارد برای تلیسه ها پایین تر بوده و پایین ترین میزان مربوط به طبقه اول بود. میزان ماده خشک مصرفی و به تبع آن مقدار انرژی و پروتئین دریافتی در سنین مختلف بین سه طبقه تفاوت معنی دار (05/0> p) نشان داد. میزان ndf دریافتی در طبقه اول در مقایسه با دیگر گروه ها بیشتر بود (05/0 > p). نتایج حاکی از پایین بودن میزان ماده خشک مصرفی، انرژی و پروتئین دریافتی در تمامی طبقات در مقایسه با استانداردهای توصیه شده بود. به طور کلی ضعف مدیریت تغذیه تلیسه های جایگزین در تمامی طبقات به ویژه طبقه اول در گاوداری های صنعتی استان زنجان می تواند منجر به کندی رشد در سنین مختلف و کاهش راندمان اقتصادی آن ها شود، بنابراین توجه به جنبه های تغذیه ای پرورش تلیسه به عنوان دام مولد آتی گله ضروری است.